Ton4aLiving Journal

ทุกๆ คน มีวันของตัวเอง มันไม่ใช่สิ่งที่จะมีกันได้ในทุกๆวันและทุกๆ คน แต่สิ่งต่างๆนั้นมันเกิดขึ้นจากการสะสมของสกิลและดวง ที่วันนึงจะหมุนวนกันมาให้ชนกันพอดี สัปดาห์ที่ผ่านมา เราทำได้ดีมาก ถึงมากที่สุด หลังจากที่เดือนก่อนจับพลัดจับถูมานาน และปิดวีคก่อนหน้าไปได้แบบแย่มาก แต่เหมือนการที่เราผ่านอะไรมาเยอะ บ่อยๆ แล้วเลยพอจะมองออกว่า สัปดาห์ที่ผ่านมาจะเป็นยังไง สรุปก็เป็นไปตามคาด ทุกอย่างโอเค เป็นไปตามแผน เราก็แค่อยากทดสอบแนวทางของตัวเอง ว่าสิ่งที่เราคิด ที่เราทำ ที่สะสมมา ในทางปฏิบัติมันทำได้ แค่ที่ผ่านๆ มา มันยังไม่ใช่วันของเรา แต่ก็มีมาหลุดพลาดคืนวันศุกร์เหมือนกัน ที่ไปหลุดเรื่องง่ายๆ โง่ๆ อย่างเช่นเบลอ ตั้ง SL ผิด ไม่เฝ้าจอ ละเผลแไปงีบ ตื่นมาปิดไม่ทัน อะไรอย่างงี้ แปลว่าเราเริ่มประมาณ หลังจากทำได้ดีมาตลอด อีโกเริ่มมา ต้องลดมันลง หาทางระบาย เราพยายามควบคุมอารมณ์ ให้ไม่ดีใจมากไป หรือเสียใจมากไป พยายามจะทำให้มัน Neutral มากที่สุด วีคหน้าลุยกันต่อ สู้ๆ สรุป ทบทวนความผิดพลาด - อย่าไปพลาดเรื่องเบสิคเดิมๆ โง่ๆ - อย่าประมาณ - อย่าหลงระเริง

1. Nothing new ever occurs in the business of speculating or investing in securities and commodities. 2. Money cannot consistently be made trading every day or every week during the year. 3. Don’t trust your own opinion and back your judgment until the action of the market itself confirms your opinion. 4. Markets are never wrong – opinions often are. 5. The real money made in speculating has been in commitments showing in profit right from the start. 6. As long as a stock is acting right, and the market is right, do not be in a hurry to take profits. 7. One should never permit speculative ventures to run into investments. 8. The money lost by speculation alone is small compared with the gigantic sums lost by so-called investors who have let their investments ride. 9. Never buy a stock because it has had a big decline from its previous high. 10. Never sell a stock because it seems high-priced. 11. I become a buyer as soon as a stock makes a new high on its movement

เหมือนเราเป็นคนเดิม แต่เราก็ไม่ใช่คนเดิม เราห่างหายจากสิ่งต่างๆ ที่เป็นตัวเราไปนานมาก นานมากจนกลับมาคิดว่า จริงๆ แล้ว เราเป็นยังไงกันแน่ แล้วตอนนั้น มันใช่เราจริงๆ รึเปล่า หรือว่าตอนนี้ นั่นแหละ คือตัวเรา สิ่งที่เราขาดตอนนี้คือการยืนระยะ และทำให้ได้อย่างสม่ำเสมอ ได้แต่เริ่มต้น แล้วไม่ได้สานต่อ ยืนระยะไม่ได้ ไม่ได้มีการหวังผลจากการกระทำไปอย่างต่อเนื่อง มีแต่ทำๆ แล้วหยุดไป แล้วไปทำอย่างอื่นแทน จะปล่อยให้เป็นแบบนี้ต่อไปเรื่อยๆ ไม่ได้แล้ว เวลาเรามีจำกัดมาก รู้สึกตัวอีกไม่นาน ก็จะถัดเข้าอายุ 30 แล้ว อยากทำอะไรก็ต้องรีบทำ ก่อนที่จะไม่มีเวลา ตอนนี้ก็เหมือนเรามาได้ไกลมาก มีบ้านมีรถแล้ว แต่ภายในใจก็ยังรู้สึก Going Nowhere เหมือนเดิม เรายังรู้สึก Struck in the middle เป็นแบบนี้มานานสี่ปีแล้ว ก็ไม่รู้ว่าจะกลับเป็นแบบเมื่อก่อนยังไง เรา ที่เป็นเทรดเดอร์ เรา ที่กล้าจะทำนู่นนี่ เพื่อความฝัน เพื่ออนาคตของเรา ตอนนี้เราก็เหมือนใกล้ความจริงเข้าไปอีกขั้นนึงแล้ว เพราะกู้บ้านผ่านหมดแล้ว มีบ้านอยู่แล้ว คิดว่าจะเปลี่ยนงาน จะออกจากที่เดิม ก็เลยดำเนินการซื้อบ้านเตรียมไว้ก่อนหมดเลย ถ้าอย