บทเรียนจากวันวาน
เมื่อวานได้จัดห้อง จัดของ สะสางข้อมูลใน HDD ที่สำรองไว้นิดหน่อย
เหมือนได้นั่งไทม์แมชชีนย้อนหลังไปในสเกล สามปี ห้าปี สิบปี
ก็ได้ค้นพบข้อมูลเก่าๆ ต่างๆ มากมาย ทำให้ความรู้สึกในอดีตแว่บขึ้นมาเต็มไปหมด
ว่าอะไรบางอย่างที่เราเจออยู่ตอนนี้ เราก็เคยเจอมาจากในอดีตแล้ว
เพียงแต่เราไม่ได้จดจำ หรือตระหนักมันเอาไว้เท่านั้น
อย่าไปฝากความสุขไว้ที่ใคร
เราต้องมีความสุขให้ได้ด้วยตัวเอง
เรียนรู้ที่จะอยู่กับตัวเองให้ได้
ถ้าเรายังหาความสุขให้ตัวเองไม่ได้ แล้วเราจะเอาความสุขไปให้ใครได้
บางครั้งบางเวลา มันเป็นตัวเราเองนี่แหละที่ต้องรู้จักตัวเองให้ดีที่สุด
ตัดสินใจอะไรลงไปแล้ว ทำไปแล้ว อย่าได้กลับมาเสียใจในการตัดสินใจของตัวเองภายหลัง
ให้เกียรติกับความรู้สึก และเคารพการตัดสินใจของตัวเองด้วย
โลกมันเปลี่ยนแปลงไปทุกวัน อย่าได้แปลกใจถ้าอะไรมันจะไม่เหมือนเดิม
ขนาดเราเองยังเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เลย อย่ากลัวการเปลี่ยนแปลง
เราควรจะยิ้มและยอมรับมัน เปิดใจรับสิ่งต่างๆ ที่ถาโถมเข้ามา
ตามความเป็นจริง Radical Truth is hurt
อย่างน้อยสิ่งที่เราพยายามทำอยู่
ก็มีประโยชน์ต่อตัวเราเอง ไม่มากก็น้อย (ไม่ใช่เหรอ)
-> นี่ก็เป็นอีกประโยคที่เคยค้างคาในใจนานมาก จนลืมไปแล้ว
แต่ตอนนี้กลับมาดังก้องกังวานอีกครั้งในหัว
อย่าไปคิดว่าทุกวันนี้ที่ทำสิ่งต่างๆ อยู่มากมาย ก็เพื่อคนนั้นคนนี้
เพราะวันนึงถ้ามันไม่เป็นแบบนั้นแล้ว เราเองนี่แหละก็จะลำบาก
เพราะทุกอย่างก็ดูจะพังสลายลงไปกับตาเลย
เหมือนกับที่เคยเจอๆ มา เวลาฝากความหวังไว้ที่ คนๆ นึง
ที่ไม่ใช่ตัวเราเอง
อย่าไปคิดว่าเราต้องถูกใจทุกคนในทุกๆ เรื่อง
บางทีเรายังไม่ถูกใจตัวเราเองเลย บางครั้งก็เกลียดตัวเองด้วยซ้ำ
รักให้ง่าย เกลียดให้ยาก หมั่นให้อภัย และให้โอกาสกันและกัน
ทุกอย่างมันก็มีขึ้นมีลง มีดีมีร้ายสลับกันไป
จะให้มันดีอย่างเดียว หรือร้ายอย่างเดียวไม่ได้หรอก
หัดทำอะไรที่เราไม่เคยได้ทำ อยู่กับตัวเองให้ชิน
รักตัวเองให้มาก อย่าไปคิดว่าจะมีใครที่ทุ่มเทให้เรา
เท่ากับที่เราทุ่มเทให้ตัวเราเอง
ไม่มีใครอยู่กับเราตลอดเวลาไปได้ทั้งชีวิตหรอก
นอกจากตัวเราเอง
ขอบคุณนะ
บทเรียนจากวันวาน..
เหมือนได้นั่งไทม์แมชชีนย้อนหลังไปในสเกล สามปี ห้าปี สิบปี
ก็ได้ค้นพบข้อมูลเก่าๆ ต่างๆ มากมาย ทำให้ความรู้สึกในอดีตแว่บขึ้นมาเต็มไปหมด
ว่าอะไรบางอย่างที่เราเจออยู่ตอนนี้ เราก็เคยเจอมาจากในอดีตแล้ว
เพียงแต่เราไม่ได้จดจำ หรือตระหนักมันเอาไว้เท่านั้น
อย่าไปฝากความสุขไว้ที่ใคร
เราต้องมีความสุขให้ได้ด้วยตัวเอง
เรียนรู้ที่จะอยู่กับตัวเองให้ได้
ถ้าเรายังหาความสุขให้ตัวเองไม่ได้ แล้วเราจะเอาความสุขไปให้ใครได้
บางครั้งบางเวลา มันเป็นตัวเราเองนี่แหละที่ต้องรู้จักตัวเองให้ดีที่สุด
ตัดสินใจอะไรลงไปแล้ว ทำไปแล้ว อย่าได้กลับมาเสียใจในการตัดสินใจของตัวเองภายหลัง
ให้เกียรติกับความรู้สึก และเคารพการตัดสินใจของตัวเองด้วย
โลกมันเปลี่ยนแปลงไปทุกวัน อย่าได้แปลกใจถ้าอะไรมันจะไม่เหมือนเดิม
ขนาดเราเองยังเปลี่ยนไปเรื่อยๆ เลย อย่ากลัวการเปลี่ยนแปลง
เราควรจะยิ้มและยอมรับมัน เปิดใจรับสิ่งต่างๆ ที่ถาโถมเข้ามา
ตามความเป็นจริง Radical Truth is hurt
อย่างน้อยสิ่งที่เราพยายามทำอยู่
ก็มีประโยชน์ต่อตัวเราเอง ไม่มากก็น้อย (ไม่ใช่เหรอ)
-> นี่ก็เป็นอีกประโยคที่เคยค้างคาในใจนานมาก จนลืมไปแล้ว
แต่ตอนนี้กลับมาดังก้องกังวานอีกครั้งในหัว
อย่าไปคิดว่าทุกวันนี้ที่ทำสิ่งต่างๆ อยู่มากมาย ก็เพื่อคนนั้นคนนี้
เพราะวันนึงถ้ามันไม่เป็นแบบนั้นแล้ว เราเองนี่แหละก็จะลำบาก
เพราะทุกอย่างก็ดูจะพังสลายลงไปกับตาเลย
เหมือนกับที่เคยเจอๆ มา เวลาฝากความหวังไว้ที่ คนๆ นึง
ที่ไม่ใช่ตัวเราเอง
อย่าไปคิดว่าเราต้องถูกใจทุกคนในทุกๆ เรื่อง
บางทีเรายังไม่ถูกใจตัวเราเองเลย บางครั้งก็เกลียดตัวเองด้วยซ้ำ
รักให้ง่าย เกลียดให้ยาก หมั่นให้อภัย และให้โอกาสกันและกัน
ทุกอย่างมันก็มีขึ้นมีลง มีดีมีร้ายสลับกันไป
จะให้มันดีอย่างเดียว หรือร้ายอย่างเดียวไม่ได้หรอก
หัดทำอะไรที่เราไม่เคยได้ทำ อยู่กับตัวเองให้ชิน
รักตัวเองให้มาก อย่าไปคิดว่าจะมีใครที่ทุ่มเทให้เรา
เท่ากับที่เราทุ่มเทให้ตัวเราเอง
ไม่มีใครอยู่กับเราตลอดเวลาไปได้ทั้งชีวิตหรอก
นอกจากตัวเราเอง
ขอบคุณนะ
บทเรียนจากวันวาน..
